Valt het u ook op? In nieuwsuitzendingen is het strijk en zet: een (komende) gebeurtenis is ‘spannend’, was ‘spannend’ of het blijft ‘spannend’. Tel eens voor de aardigheid, het lijkt in de monden en toetsenborden van verslaggevers onder een soort voorkeurknop te zitten.

Waarom die marketing, waarom dat lekker maken van het publiek? Om het relevant te maken. Denken die verslaggevers. Kennelijk moet het spannend(er) worden gemaakt, omdat het feitelijke verhaal, het nieuws door redacties als te weinig opvallend of spannend wordt ingeschat. Dus leggen ze er wat ronkende teksten bovenop.

En als er echt helemaal NIKS is, wordt de ophef zelf even gecreëerd. Volgt een andere stupide truc: ‘Pietje reageert op de ophef waar Pietje zelf voor zorgde. Bij ons in de uitzending!’ En vaak wordt er dan ook nog iemand gevonden die dáár weer op ‘reageert’. De eeuwigdurende carrousel die vooral bij de praatprogramma’s draait. Waar elke dag weer een Gordon ‘aanschuift’ (dat staat werkelijk dagelijks in de aankondigingen voor die talkshows, nul variatie) om over de rentestand of het belang van kernenergie mee te babbelen. Of verzin een ander onderwerp, anything goes.

Ok, er zit een knop op. En je hoeft niet alles te kijken en te lezen. Als je zoekt naar feiten ben je zeker bij de babbelprogramma’s aan het verkeerde adres. Daar moet je ergens iets van vínden, een gepeperde mening hebben. Maakt niet uit hoe dom, als het maar aansluit bij het Gesundes Volksempfinden (ik was toch al in vreemde talen aan het schrijven). Vroeger bracht je wat je vond gewoon naar de politie, nu bel je Op1.

Die combinatie – iets vínden zonder deugdelijke onderbouwing en er luidkeels reclame voor maken – zie je niet alleen in de media. Ook in de Tweede Kamer. Daar hebben Kamerleden de neiging om zo hard mogelijk te roepen, zo schel mogelijk te veroordelen, hard op de man/vrouw te spelen en indien nodig de randen van wat nog fatsoenlijk is op te zoeken.

Het is alles bij elkaar een prima klimaat voor splinterpartijen die vaak maar vanwege één onderwerp in de Kamer zijn gekomen. Eén lobbypunt dat moet worden gemaakt. Vergaderingen en besluiten over andere thema’s zijn voor die splinters meestal onbelangrijk. En voor dat éne lobbypunt ontbreekt natuurlijk de politieke macht. Dus wordt het slachtoffer van ‘het systeem’ gespeeld – terwijl ze dankzij dat systeem in het parlement zitten -, worden de extraparlementaire acties driester en regent het jij-bakken en beschuldigingen aan het adres van medeparlementariërs. Het is de enige manier om op te vallen in de vergaderzaal.

En waar sluit dat mooi bij aan? Juist: ophef kunnen de redacties van de praatprogramma’s niet aan zich voorbij laten gaan. ‘Exclusief bij Jinek’, wordt dan aangekondigd. Voor een minuut of zes op de nationale televisie. Filmpje ervan op de krakkemikkige website van de splinterpartij en klaar is Thierry/Caroline enzovoort. Over carrousels gesproken…